'...Możesz mówić, że jej nie ma, ale w Twoich smutnych oczach będzie zawsze...'

Andżelika napiła się , po czym jej twarz przybrała niewyraźny kształt.

- O cholera! Zabójstwo! - krzyknęła.

- Taki alkohol spożywają tylko mistrzowie - wtrącił się Dithart.

- Chyba alkoholicy głąbie! - Kraft spojrzał na przyjaciela śmiejąc się.  - Morgi może jednak chcesz? - dopowiedział.

- Nie. Spasuje.

- Schlieri! Nie bądź głąb , wypij z Nami! - blondyn zaprosił do stołu przeglądającego zdjęcia Gregor'a.

- Wystarczy , że będę musiał Cię zbierać na jutrzejszym treningu , a co do głąba ... Dziś udowodniłeś jak bardzo utożsamiasz się z tym określeniem - odpowiedział szatyn wymachując aparatem przed twarzą skoczka.
...
- Zbierać mnie? ... Ty chyba nie wiesz kim ja jestem! - Dithart podniósł się z miejsca. - Rozmawiasz ze Zwycięzcą Turnieju Czterech Skoczni kolego! 
- Młody... z czym Ty do ludzi... - Schlierenzauer zaśmiał się kierując swoje kroki do ' sypialni'.
- Głąbie nie pajacuj, bo więcej alkoholu nie dostaniesz! - Stefan uzupełnił szklanki.
- Dalekich lotów ... - oznajmił opróżniając szkło.
- Aaa kim Ty jesteś Kraft , żeby mi alkohol wyliczać? - Austriak zajął miejsce.
Szatyn , Morgenstern i Andżelika wybuchnęli gromkim śmiechem , na widok sposobu w jaki blondyn wypowiedział owe słowa.
- Lej następnego! 
- Powinniście przystopować... - Thomas odsunął szklankę swojej dziewczyny. -  A na pewno Ty kochanie.
- Morgi! Przesadzasz... - polka zabrała mu ową rzecz podając ją Kraft'owi.
- Właśnie , przesadzasz... Tam jest Twoja kategoria wiekowa , więc maszeruj! - Stefan wskazał dłonią na skoczków zajmujących miejsca w pomieszczeniu obok.
 - Thomas! Chodź ...z młodzieżą nie ma co wchodzić w dyskusję... bo przecież to oni mają zawsze rację. - odezwał się Kofler.
Austriak udał się do kolegów , widocznie niezadowolony zachowaniem Andżeliki.
....
- Polej , a nie gadasz! - krzyknął rozweselony chłopak z bujną jasną czupryną.
- Ciekaw jestem co! -  skoczek uniósł opróżonioną butelkę.
- Ty i te Twoje problemy ... - Thom wyciągnął z szafki drugą , zieloną butelkę.
-  Zalejecie się na maksa jak to wypijecie... - oznajmił wchodzący do ' kuchni' Fettner.
- Nie wymądrzaj się tak , tylko siadaj i pij Manu! - polka dostawiła jedną szklankę.
Skoczek posłusznie usiadł obok , by po chwili dołączyć się do zakrapianej likierem biesiady.
-  Fetti tylko uważaj ... to ma moc! - szatyn zaśmiał się popijając kolejną porcję.
...
- Koniec imprezy! - krzyknął Andreas wchodząc do środka.
- Ale jak ... Kofler, no... - Manuel stanął obok kolegi. - Jest jeszcze wcześnie...
- Jest druga nad ranem.. do łóżek dzieciaki!
- Nossa , Nossa  assim você me mata. Ai, se eu te pego, ai ai, se eu te pego... - Dithart wstał poruszając się w rytm słów , które wypowiadał Stefan.
- Musicie się tak wydzierać?! - wrzasnął Gregor przebywający w sypialni.
Dithart wraz z Kraft'em przy pomocy Andreas'a znaleźli się w swoich łóżkach.
Zachwiany Manu poszedł do kierowcy , aby umilić mu drogę swoim towarzystwem.
Thomas spojrzał na swoją dziewczynę , kręcąc tylko głową.
- Pomóc Ci , czy może sama trafisz na miejsce. - odezwał się.
- Dam sobie radę. - dziewczyna zniknęła za drzwiami.
 
Andżelika
 Jak pić to tylko z Dithart'em! - powtarzałam sobie w myślach nie mogąc zasnąć.
Kraft , Thom , może i Manu...to wystarczy, żeby całą noc mieć z głowy . 
Znów!
 Uciążliwe zawroty głowy , zamulony żołądek dały znać o swoim istnieniu.
Zaraz chyba zwymiotuje!
Z takim zamiarem udałam się do łazienki.
...
' Idiotka , kompletna idiotka! 
Szczytem moich marzeń są momenty spędzane w toalecie.
Weszłam do kuchni po coś zimnego do picia...
Przy stole zauważyłam szatyna , który trzymał w dłoniach puszkę Red Bull'a.
Spuściłam wzrok , nie chcąc skazywać Go na moje spojrzenie.
Nie potrafiłam zebrać myśli , skoncentrować się na tak banalnej czynności jaką jest napełnienie szklanki wodą...
- Może Ci pomóc? - na dźwięk tych słów moje serce wyraźnie przyspieszyło.
Nie odpowiedziałam , chociaż bardzo tego chciałam.
Wspomnienia po Naszej ostatniej rozmowie nie pozwalały mi na to.
- Dlaczego nie odpowiadasz ?... Kilka dni temu miałaś tyle do powiedzenia... - poczułam ciepły lecz nierównomierny oddech na swojej szyi , który sprawił , że na mojej skórze pojawiła się ' gęsia skórka'.
Słusznie zauważyłeś! Kilka dni temu... nie teraz.
Nasze rozmowy nie wyglądają ostatnio rewelacyjnie...
- Ann... - szepnął mi do ucha zbliżając swoją twarz.
Przymknęłam powieki.
- Poradzę sobie. - próbowałam unormować ton mojego głosu , aby brzmiał jak najbardziej naturalnie.
Gdy Gregor dotknął mojego ciała kładąc swoje dłonie na ramionach zadrżałam.
Gdyby nie odgłos zbliżającej się w naszym kierunku osoby nie wiem jakby zakończyło się Nasze 'zbliżenie'.
Niemal natychmiast odsunęłam się od skoczka ,z utkwionym w podłożu wzrokiem ominęłam sylwetkę Kofler'a kierując się do pokoju.
...
- W porządku ? - Thomas obudził się słysząc moje kroki.
Kiwnęłam twierdząco głową , kładąc się.
- Gdzie byłaś? - dodał 
-  Po wodę .
- To gdzie ją masz? - chłopak uniósł się.
- Thomas! - podniosłam ton swojego głosu.
- Tylko pytam , więc po co te nerwy?
- Pytasz? ... Chyba kontrolujesz!

Andżelika odwróciła się tyłem do mężczyzny , próbując zasnąć.

Gregor
 Nie będę udawał , że moje uczucia do Andżeliki zmieniły się .
Wcale nie.
Czułem  , że nie byłem  fair mówiąc , że mojej miłości już nie ma.
Oszukiwałem samego siebie.
Myślałem , że tak będzie łatwiej , że oddalając to wszystko od siebie z czasem zapomnę...
Ja jednak potrzebowałem jej bliskości...
...
Nie chce udawać , że się nie znamy . 
Tym bardziej teraz , gdy sezon jest w pełni ... i Nasze spotkania staną się codziennością!
Wiele się jeszcze zmieni!

***
- Więcej z Wami nie piję! - do sypialni wszedł Dithart , gdy autokar dotarł na miejsce. 
-  A cóż to zwycięzco Turnieju Czterech Skoczni główka boli? -  odezwał się wchodzący tuż za Nim Gregor.
- Cisza! - Andreas wstał z łóżka. - Oszaleć z Wami można!
Czerwonowłosa polka wstając przeszła tuż obok szatyna.
Austriak nachylił delikatnie swoją twarz szepcząc krótkie ' Dzień dobry' , subtelnie przyległ do Ann , która próbowała go wyminąć.
Jedno spojrzenie , które skierował Thomas wystarczyło , aby Andżelika zniknęła za drzwiami udając się do łazienki.

---------------------------------------
Najpiękniejszy z dni!;D
Takie podium to marzenie ... a marzenia się spełniają!:D
Austria!♥
Dodatkiem do dzisiejszych wzruszeń była obecność Thomas'a!
Słysząc w TV ' Gościem specjalnym jest Thomas Morgenstern ' ...
z moich ust mimowolnie wydobył się pisk!
- Morgi!♥

'...  A może po prostu daj mu zatęsknić. Przy okazji sama możesz umrzeć z tęsknoty, ale spróbuj. Przekonaj się ile to wszystko dla niego znaczy. Nie rób nic. Nie dzwoń, nie pisz, nie dawaj znaku życia. Nie sprawdzaj obsesyjnie czy przypadkiem koło jego imienia nie zaświeciła się zielona kropka. Wyłącz się. Odetnij od otoczenia. Poczekaj. Jeżeli nie będziesz musiała czekać zostaniesz najszczęśliwszą dziewczyną na ziemi. A jeżeli się nie doczekasz, to zrobisz najmądrzejszy z możliwych kroków- zaczniesz się odzwyczajać i ból potrwa krócej...'