Pomimo każdej kłótni, jesteś dla mnie wszystkim ...

Gregor

Myśl o tym , że Andżelika jest tak blisko mnie nie pozwalała mi zasnąć.

Moje dłonie obejmowały bezbronną dziewczynę w geście schronienia , moje usta opierały się na czerwonych włosach mojej przyjaciółki.

Uczucia , które żywiłem stawały się coraz silniejsze i wyraźniejsze.

Wiedziałem , że z każdą nadchodzącą chwilą i Andżelika odnajdzie w sobie coś co Nas połączy.

Michael

Tydzień w Hiszpanii to najlepsze co mogłem sobie zafundować , co mogłem podarować Maddy.

Każdy dzień na plaży z moją sympatią mógłby trwać wiecznie.

Wspólne chwile w promieniach słońca , romantyczne wieczory podczas zachodu , nie zamieniłbym tego na nic innego.

A Madzia? 

Jej uśmiech , szczęście oddawało piękno tych chwil.

Ona była szczęśliwa , więc i ja osiągnąłem ten stan.

Promienie porannego słońca zbudziły śpiącą czerwonowłosą dziewczynę.
Andżelika uśmiechnęła się na samo wspomnienie minionej nocy.
Wstała przeciągając się .
Związała włosy w ' Małą Mi' po czym skierowała się na dół , gdzie słychać było obecność Gregor'a.
Mężczyzna majstrował coś przy ekspresie do kawy , stał tyłem do dziewczyny.
Andżelika podążyła w jego kierunku na palcach , swoje dłonie oplotła wokół klatki piersiowej szatyna.
- Dziękuje za cudowną noc - oznajmiła z uśmiechem na twarzy całując delikatnie szyję Schlieri'ego.
Szatyn odwrócił się z niewyraźną miną , skierował swoje spojrzenie w kierunku salonu , czym zdziwił swoją towarzyszkę.
Ann mimowolnie spojrzała w tym samym kierunku.

Thomas
Przyszedłem do Gregor'a jak do przyjaciela.
Potrzebowałem pomocy , rozmowy , rady bliskiej mi osoby.
 Ale po tym co tam zastałem , nie miałem ochoty na żadne wyjaśnienia.
' Cudowną noc' - te słowa utkwiły mi w pamięci , powodując ból w sercu.
Zawiodłem się widząc Ich razem , widząc Ann w tak skąpym stroju , widząc jej gesty względem Schlieri'ego.
Moje oczy przepełniły się nienawiścią , złością do owej dwójki.
Nie potrafiłem , nie chciałem na to patrzeć .
Wyszedłem z mieszkania.
Byłwm tak bardzo rozgoryczony , że nawet krzyk biegnącej za mną Ann nie mógł tego zmienić.
Nie odwracałem się myśląc , że odpuści , odejdzie dając mi spokój.
- Czego Ty jeszcze chcesz! - krzyknąłem w końcu , gdy złapała moją rękę.
- To nie jest tak jak myślisz - zaczęła próbując sprowokować mnie do rozmowy , zauważyłem wtedy że biegła za mną w samej koszulce i butach gdy na dworze była minusowa temperatura.
Chciałem powiedzieć co myślę na ten temat , ale to teraz nie moja sprawa . Niech Gregor martwi się o zdrowie swojej dziewczyny.
- Nie pogrążaj się Ann! - oznajmiłem ironicznie.
- Thomas , Ty to źle zrozumiałeś , daj mi szansę wyjaśnić! - mówiła błagalnym tonem.
- Wyjaśnić ?! Spałaś z Nim i na tym poprzestańmy! - krzyknął.
- Nie ! To nie tak , Thomas proszę ...
- Spędziłaś z Nim noc ? Tak czy Nie?! - Morgi odsunął się od Andżeliki powiększając tym samym dystans między Nimi.
- Tak , ale ... - zaczęła , lecz nie było dane jej dokończyć , ponieważ przerwał jej blondyn.
- I tyle mi wystarczy. - oznajmił jakże spokojnym tonem.
Odszedł.

Dziewczyna stała w bezruchu , jedynie jej loki poruszały się , porywane podmuchami wiatru.
 Łzy spływały po jej policzkach od momentu , gdy Thomas beztrosko się oddalił. 
Poczuła ogarniające ją ciepło z górnych partii ciała , co utwierdziło ją w przekonaniu że nie jest już sama.
Był Gregor, szatyn który okrył jej zmarznięte ramiona swoją kurtką.
Zabrał do domu w milczeniu , a gdy Ann znalazła się w salonie podał kubek gorącej czekolady.
- Nie dał sobie nic wytłumaczyć , nic rozumiesz ... - oznajmiła cicho.
- Ochłonie i zrozumie, zobaczysz. - Schlierii próbował pocieszyć dziewczynę . 
- A jeżeli nie , co będzie wtedy ... 
- Nie wiem Ann, nie wiem. - chłopak objął delikatnie Andżelikę.

Andżelika
Gdy znalazłam się w mieszkaniu Maddy swoje kroki niemal od razu skierowałam do łazienki.
Gorący prysznic był mi niezbędny , aby spojrzeć z dystansem na tą sytuację.
Zdawałam sobie sprawę , że nie powinnam była zachowywać się tak w stosunku do Gregor'a , nawet jako mojego przyjaciela , ale wiedziałam również , że opaczne zrozumienie sprawy przez Thomas'a nie ma najmniejszego sensu.
Pozbawiona większości negatywnych emocji , postanowiłam skontaktować się z Morgensternem , spróbować jeszcze raz na spokojnie wyjaśnić zaistniałe zdarzenie , ale bezskutecznie.
Po próbie pięciu wykonanych połączeń telefon milczał.
'Wiem jak to mogło wyglądać , za co przepraszam . Spałam u Gregora , obok niego , ale nie z Nim. Jeżeli sądzisz inaczej , przykro mi z tego powodu. Kocham Cię , Ann. ' -  wysłalam wiadomość po czym rzuciłam urządzenie w kąt , a sama zabrałam się do nauki.
Nazajutrz miałam przecież bardzo ważny egzamin , który wymagał ode mnie dobrego przygotowania.

Gdy zrobiłam sobie przerwę zegar wskazywał już 16:00.
Spojrzałam na telefon z nadzieją kontaktu ze strony Morgensterna.
Zawiodłam się . Nie było nic. 
Zero połączeń , zero wiadomości.
 Wróciłam do nauki.

Thomas 
Przeczytałem wiadomość od Ann , przyglądałem się dzwoniącemu urządzeniu , ale na tą chwilę nie jestem w stanie z Nią rozmawiać . Ufałem jej bezgranicznie , ale teraz potrzebuje czasu.
Czasu na przemyślenia , refleksję.
Może jest tak jak mówi i faktycznie nie spała z Gregor'em , ale relacje jakie ich łączą są według mnie zbyt bliskie.
Za bliskie.
Muszę dać sobie czas , możliwości , aby ułożyć życie. Sprawy z Lily , Kristiną.
Wiem , że będę tęsknił , bo już to odczuwam , ale mała przerwa dobrze nam zrobi.

Około godziny 14:00 grupa studentów pierwszego roku wyszła z budynku uniwersytetu z bliżej nieokreślonymi wyrazami twarzy.
- On oszalał ! Takie pytania? Tego nie było na zajęciach , w notatkach - krzyczała rozwścieczona Bell.
- Bell notatki trzeba uzupełniać , a nie się im przyglądać - wyśmiewał się  Max drwiąc wyraźnie z koleżanki.
- A Tobie Ann , jak poszło? - wtrąciła podchodząca bliżej grupy blondynka.
Andżelika uniosła wzrok ku górze , by przyjrzeć się osobie zwracającej się z pytaniem.
- Maddy ?! - rzuciła się na szyję przyjaciółce.
Madzia uściskała Andżelikę , po czym obie skierowały się do mieszkania,
- Jak było nad morzem ? - Ann przyglądała się pięknie opalonej , uśmiechniętej dziewczynie.
- Wspaniale , mogłabym nie wracać , ale cóż trzeba wrócić do rzeczywistości. 
- Dziękuje Ci za wszystko , za możliwość pomieszkiwania , ale już nie będę Ci przeszkadzała , wyprowadzę się jeszcze dziś . - oznajmiła Ann , otwierając drzwi mieszkania.
- Nie ma mowy ! Mam przecież wolny pokój . Możemy wynajmować to mieszkanie razem . Obie na tym skorzystamy - Maddy uśmiechnęła się w kierunku przyjaciółki , która odwzajemniła gest.
Blondynka podążyła do kuchni z zamiarem przygotowania czegoś do picia.
- Jak z Thomas'em ? Odzywał się ? - zapytała siadając z kubkiem gorącej herbaty.
- Czyli wiesz? - Ann spuściła wzrok. - No tak , Michael , nic się przed Nim nie ukryje.
- Ann ja Ci wierzę , wiem że Thomas też zrozumie. Potrzebuje czasu. - Madzia położyła swoją dłoń na dłoni Andżeliki w geście wsparcia.
- Wiem , oboje go potrzebujemy , ale tęsknie , strasznie tęsknie - zielonooka wysiliła się na uśmiech.

----------------------------------------
Ale zawrzało po opublikowaniu ostatniego posta .
Bardzo mnie to cieszy , że macie różne opinie , zdania .
Ann - Gregor ...
Ann - Thomas ...
Zdania są podzielone , ciekawie.
Dziękuje za każde Wasze słowo pozostawione w komentarzu.
Postaram się nadal Was zaciekawiać tą historią.
A dziś ?:D
Konkurs w Lahti!♥
Flaga jest i kibicujemy!